درباره کتاب:
کتاب «آغازی بر یک پایان» نوشته سیدمرتضی آوینی (۱۳۷۲-۱۳۲۶) است.
آوینی فیلم‌ساز مستند و روزنامه‌نگار حوزه دفاع مقدس بود که در سال ۱۳۷۲ بر اثر ترکش مین به شهادت رسید.
از او آثار بسیاری به‌جامانده است، کتاب «آغازی بر یک پایان» مجموعه‌ای از مقالات او است که بیش‌تر وجهه‌ی نظر اعتقادی و سیاسی او را نشان می‌دهد و در چهار بخش تنظیم شده است.
بخش اول حاوی نوشته‌هایی در سوگ حضرت امام خمینی (ره) و تبیین جایگاه ایشان در «تاریخ حیات باطنی انسان» است. بخش دوم مقالاتی درباره مبانی حکومت دینی و نظام ولایت فقیه، خصوصاً در تقابل با نظم سیاسی غالب در عالم متجدد و غربی را در بر می‌گیرد. بخش سوم کتاب به فاجعه نسل‌کُشی مسلمانان در بوسنی اختصاص یافته و تشکیل «امت متحد اسلامی» به‌مثابه راهی برای مواجهه با «سیطره نظم نوین آمریکایی بر جهان» پیشنهاد شده است. و بالاخره در بخش چهارم و پایانی کتاب، نگارنده انقلاب اسلامی را دلالتی تأویلی بر سپری شدن عصر تمدن غرب می‌داند.
در بخشی از کتاب «آغازی بر یک پایان» می‌خوانیم:
«بهاران از کجاست که روح روییدن و سبز شدن ناگاه در تن خاک مرده را پیدا می‌‌آید؟ و از کجاست که روح شکفتن ناگاه از تن چوب خشک چندین برگ‌های سبز و شکوفه‌های سفید و آبی و زرد و سرخ بر می آورد؟
بهاران رازدار رستخیر پس از مرگ است و قبرستان‌ها مزارعی هستند که در آنها بذر مردگان افشانده‌اند و جسم تا نمیرد، کجا رستخیز پذیرد؟
این بار انقلاب ربیع و انقلاب صیام به هم بر افتادهاند تا آن یکی هسته جسم را بشکافد و این یکی هسته جان را، و زندگان از بطن مردگان سر برآورند.
با بهاران روزی نو می رسد و ما همچنان چشم به راه روزگاری نو. اکنون که جهان و جهانیان مرده‌اند، آیا وقت آن نرسیده است که مسیحای موعود سر رسد؟».
